Bijna niet doorhebben dat je extreem lekkere koffie aan het drinken bent. Zo werkt faalangst bij mij. Verlammend, stilletjesaan allesomvattend, frustrerend. Vandaag was het weer zover.
Verborgen parels op VRT NU #1: Therapie
Voor wie VRT NU niet kent: dat is het online platform van de zender VRT waar je onder andere de beste soap van Vlaanderen terugvindt (inderdaad: "Thuis"). Wanneer ik naar de website surf om een aflevering van die serie in te halen, stoot ik wel vaker op verborgen parels, bijvoorbeeld programma's die enkel online beschikbaar... Lees verder →
The Artidote: “Mental Health Over Every Damn Thing”
[ENGLISH VERSION BELOW] In 2015 richt Jovanny Varela Ferrayra (Jova) de online community "The Artidote" op. Hij verweeft kunst en mentale gezondheid op sociale media door werk van (on)bekende artiesten en schrijvers te combineren. "The Artidote" is een echte global support group geworden die zelfs al levens heeft gered. In deze post vertel ik meer... Lees verder →
Patricia Jozef: “In de kunstwereld zie je vaak vreemde gedragingen”
Op 3 mei 2018 woont Patricia Jozef samen met twee andere debutanten een literaire avond bij in boekhandel Barbóék te Leuven. Met haar debuutroman “Glorie” prijkt ze op de shortlist van de ANV Debutantenprijs. In een intieme setting met een klein publiek vertelt Jozef aan interviewer Roderik Six, chef boeken bij Knack, over haar connectie... Lees verder →
“How to Stop Time” – Matt Haig
Onlangs las ik "How to Stop Time" van Matt Haig uit. Vandaag een recensie van het boek zónder spoilers (omdat ik weet dat sommige van mijn vrienden het nog willen lezen), maar wél met enkele quotes waar ik niet omheen kon. De eerste quote past perfect bij mij, omdat ik een control freak ben. Zo... Lees verder →
Help, ik heb me ingeschreven voor een schrijfcursus
Je moet weten dat ik naast introvert, ook nog eens verlegen en niet zo zeker van mezelf ben. Toen ik dus deze week het lokaal waar ik vijf avonden een schrijfcursus zou gaan volgen, binnenkwam en niet allemaal verschillende tafeltjes - veilige, eenzame eilandjes - zag staan, maar allemaal tafels bij elkaar geschoven - een... Lees verder →
Het leven is wél schoon #1
Om de "melancholieker" (zelf verzonnen) in mezelf aan te pakken, start ik met een reeks over the finer things in life. Kleine dingen die ik snel vergeten ben, maar het leven wel veel mooier maken. Hier komen die van vorige week: Hoe mijn rosse kater die intussen al dertien jaar oud is en last heeft van... Lees verder →
Week van de poëzie #bonus: Sarah
Mijn bestie heeft een gedicht voor mij geschreven, omdat ik train voor het lopen van 16 kilometer. Niet alleen is het extreem lief dat ze een tekst speciaal voor mij creëerde, het hersenspinsel is ook nog eens legit een heel goed gedicht én bedacht op zeer korte tijd (denk: een kwartier). Hierbij daarom mijn poëziebonus... Lees verder →
Week van de poëzie #7: Carol Ann Duffy
Voor de laatste dag van de week van de poëzie koos ik een gedicht van Carol Ann Duffy: "Mrs Midas". Het gedicht komt uit haar bundel "The World's Wife" (2010), waarin Duffy zich inbeeldt hoe het is om de vrouw van figuren als Pygmalion, Freud of Shakespeare te zijn. In "Mrs Midas" kruipt ze in... Lees verder →
Week van de poëzie #6: Megan Falley
Vandaag een gedicht van een jonge vrouw: Megan Falley. Ik stootte in mijn zoektocht naar een nieuwe tekst op haar werk. Het is opnieuw geen opbeurend gedicht, maar wel heel rauw en eerlijk. Het kwam bij mij hard binnen, dus leek het me gepast om het met jullie te delen. The Honest House In an... Lees verder →